Koichi Tao

Imię: Koichi
Nazwisko: Tao
Wiek: Osiemnaście lat
Rodzina: Rodzice zostawili go u babci, a sami niedługo po tym zginęli w wypadku.

Wygląd: Mierzy sto dziewięćdziesiąt pięć centymetrów wzrostu przy wadze osiemdziesięciu sześciu kilo. Brązowe, długie włosy nigdy się nie układają i zazwyczaj sterczą na wszystkie strony, nie wspominając już o grzywce, która zasłania mu połowę twarzy. Karnacją można go porównać do przysłowiowego wampira. Jego oczy są duże, niebieskie, jednakże nosi czerwone, a niekiedy brązowe soczewki. Dość wysportowany jak na lenia, ale oczywiście nie ruszy się by pobiegać i poprawić swoją kondycję. Bo po co niby? Bardzo rzadko się uśmiecha, a jeśli już to robi jego uśmiech jest strasznie ironiczny. Mimika twarzy Koichiego nie okazuje często tego co ma na myśli lub co czuję. Można powiedzieć, że sprawia wrażenie kolesia bez jakichkolwiek uczuć. Ubiór... Składa się on zazwyczaj z ciemnych kolorów. Preferuję luźniejsze ciuchy, zazwyczaj kupuję o rozmiar większy. Rzadko zobaczymy go w dresie albo bojówkach, woli założyć jeansy albo rurki. Zawsze ma przy sobie telefon komórkowy, papierosy, portfel i klucze do pokoju.

Charakter: Chłopak jest dość dziwaczny. Zazwyczaj ma naprawdę podły nastrój i na wszystkich się wyżywa. Nie należy do romantyków czy marzycieli. Nie nawiązuję przyjaźni, a przy pierwszym spotkaniu jest często bardzo oschły i nieuprzejmy. Jest cyniczny, można powiedzieć, że za bardzo. Łatwo jest go wyprowadzić z równowagi, szybko się denerwuję i nie ukrywa tego. Potrafiłby zrobić ogromną awanturę o byle co.
Wychodząc ze strefy agresywności i braku cierpliwości, Koichi ma też dobre strony. Jakieś na pewno ma. Cóż chłopak jest naprawdę bardzo inteligenty, niekiedy nawet powie coś interesującego. Bywa niesamowicie poważny. Nigdy się nie denerwuję czymś co ma nastąpić, gdyż wie, że wszystko pójdzie po jego myśli i zapewne da sobie świetnie radę. Nie dopuszcza do żadnego błędu ze swojej strony. Nie znosi pracy zespołowej, zawsze każdy mu przeszkadza. Woli wszystko zrobić sam i tak mu jest w życiu najłatwiej. Oczywiście niekiedy poskarży się na brak towarzystwa, bo w końcu musi do kogoś gębę otworzyć, zwłaszcza że straszna z niego gaduła. Momentami można mieć go dość, kiedy już zacznie mówić, a zazwyczaj papla o jakiś bzdetach, które nikogo nie interesują. Zdarza się, że nawet kogoś szczerze polubi i wtedy potrafi być całkiem sympatyczny. Zależy oczywiście od osoby.
Wady:
- Niekiedy bywa nachalny.
- Łatwowierny.
- Krnąbrny.
- Bezczelny.
- Oschły.
- Niezdarny.
Zalety:
- Dość zabawny.
- Wyrozumiały.
- Na domiar szczery.

Historia: Urodził się w małym miasteczku, ale wychowywał na wsi. Opiekowała się nim babcia po śmierci rodziców. Chłopak nigdy ich nie poznał, a jedynie kiedy o nich słyszał to tylko z opowieści swojej prawnej opiekunki. W sumie jakoś nigdy się nie skarżył ani nie czuł jakiś gorszy, że ich nie ma. Takie życie jak najbardziej mu odpowiadało. Dorastał jak każdy normalny nastolatek, kiedy wyjechał do szkoły dogadał się z babcią, że będą mieli przez cały czas kontakt, a gdy zda maturę wyprowadzi się i zacznie żyć bardziej samodzielnie.

Zainteresowania/hobby: Od dziecka interesuję się koszykówką, a z jego wzrostem nie miałby żadnych problemów z grą, ale oczywiście jest zbyt leniwy, by zacząć trenować. Uwielbia spędzać noce na czytaniu książek, wyjadaniu słodyczy albo oglądaniu filmów.

Klasa: 3B

Miejsce zamieszkania: Akademik

Typ: Seme