Tworzenie postaci

Jako, że ja zawsze mam milion pomysłów na postaci, wątki etc, ale nigdy dość ambicji i pomysłów, żeby je poprawnie poprowadzić, toteż zakładam pomysł o tworzeniu postaci. Posiedźmy razem i potwórzmy razem postaci, może wyjdzie z tego coś na tyle fajnego lub inspirującego, że ktoś stworzy taką lub podobną postać.

Patrząc na postaci zacząłem się zastanawiać nad tnącym się Kazu. Dlaczego to zawsze uke musi być tym biednym, którym trzeba się zajmować (oh wait, w parze ja x Rey to ja robię za uke i za tego, co się musi partnerem opiekować...). To że ktoś jest na górze w łóżku nie znaczy przecież, że na codzień też jest tak samo dominujący (tak Arisee, tak się czasem zdarza). Jako że nie lubię robić wszystkiego sztampowego i pod linijkę oraz lubię kontrasty...

Co sądzicie o tnącym się seme? Takim z problemami, którym to by się musiał uke za pomocą swojego ciepłego serduszka zająć? Jeszcze dobrze by było, gdyby był psychologiem. Nie od dziś wiadomo, że na psychologię niektórzy idą po to, żeby nauczyć sobie z problemami - i radzą sobie, ale z problemami innych ludzi, a nie własnymi. A psycholog jak to psycholog, długie rękawy koszuli zakryją wszystko.


W sumie to tak trochę seme z problemami kojarzy mi się z Shonem, ktory przecież jest switchem... I będzie tworzył piękną parę z Akirą o wielkim sercu

Mi tnący się seme z problemami kojarzy się z Szynką.
Jakoś on by się na kogoś takiego nadawał ale nie byłby dobrym psychologiem.

Mam setki pomysłów na postaci. Każda nowa wydaje mi się lepsza i ciekawsza od poprzednich. Najchętniej stworzyłbym wszystkie tylko nie dałbym rady wszystkimi grać. Co gorsza po stworzeniu postaci kiedy juz gram nimi jakiś czas stwierdzam że wcale nie są takie ciekawe.
Endo wydaje mi się już być zupełnie przeciętnym niczym nie wyróżniającym się uczniem. Shiga jakimś niezdecydowanym nudnym gościem. Akira typowym ukesiątkiem, które w zasadzie jest nudne do cna i tylko 'leży i pachnie'. Patrzę na inne postaci i zazdroszczę tego jakie są unikatowe. A później wpadają mi do głowy kolejne pomysły i denerwuję się że mam już tyle postaci i przecież nie będę robić nowych. Fajnie więc, że stworzyłeś taki wątek, w którym będę mógł się wyżyć i spisać te swoje chore fantazje.

W sumie kto Ci powiedział, że mój Akira będzie z Shonem? Shon ma fenomenalną postać i w sumie chętnie zagarnąłbym ją dla siebie tylko dlatego że jest dobra i naprawdę ciekawa, ale w zasadzie na razie sobie luźno gramy i nikt jeszcze nie powiedział że Akira i Shon będą razem.

Tak myślałem, że nie tylko mi ten temat potrzebny
Kiedyś chciałem zrobić właśnie psychologa z problemami, ale zaniechałem. I dobrze w sumie. Nie wiem jak bym dał radę przekonać do siebie Kazu, który na bank by trafił do szkolnego psychologa. Chociaż to mogłoby być ciekawe - szkolny psycholog, który sam się okalecza, stara się z tego wyleczyć swojego podopiecznego...

w sumie postaci, które wydają mi się jakieś takie unikatowe, to zliczę na palcach jednej ręki. W tym właśnie Shon, ale może to dlatego, że mało go było i nie miał kiedy znudzić swoją postacią.

No nikt nie mówił, ale jakoś tak pasują do siebie. Oboje muszą mieć wszystko idealnie na miejscu, Shoniwi brak ciepła i boi się, że każda kolejna osoba w końcu i tak zniknie z jego życia etc

Fajny pomysł na temat, bo mam w głowie zawsze miliard pomysłów i zdarza mi się zrobić postać, a potem stwierdzić, że "jak ja mogłam myśleć, że to będzie fajne?O.o". Tnący się seme to niezły motyw. W sensie nie koniecznie dosłownie tnący (zależy, jakbyś go pisał, postaci z deprechami są trudne, ale może wyjść spoko), ale ogólnie problemowy, którym trzeba się zająć. Myślałam kiedyś o paringu w którym jedna postać byłaby mentalnym uke, fizycznie seme i druga na odwrót. Mogłoby wyjść dziwnie, może ciekawie, na pewno trochę inaczej ;3

Fajnie to czytać, bo cały czas jak piszę Shonem mam wrażenie, że przesadzam i się powtarzam. Mam nadzieję, że jednak Was nim nie znudzę Jeśli chodzi o Akirę to faktycznie by pasowali do siebie, ale to się na fabule poogarnia ;3

A z moich pomysłów na postać, opiszę może co mam w głowie. Nie wiem, czy uke, seme, czy switch, w gruncie rzeczy to jest mi obojętne. Chodzi tylko o takiego pokręconego artystę, który totalnie tym żyje i nie podlega presji społeczeństwa. Miałby dość patetyczny sposób wyrażania swoich myśli (przynajmniej póki ja miałabym na to siłę, ale zwykle bywam twarda w takich przekonaniach). Taki typ człowieka, który w burzę wyjdzie na dwór w luźnych ciuchach, bo to takie przyjemne, co porzuci kogoś, kogo kocha, żeby zobaczyć, czy poczuje coś jeszcze silniejszego. Ogólnie rzecz biorąc popieprzeniec.
Tylko to taki zarys, nie mam w głowie całości, tylko te drobiazgi i to póki co ratuje mnie przed dorzuceniem sobie kolejnej postaci ._.

Koszmarnie niezdarny i pechowy seme. Słodki, przystojny i sympatyczny facet o wielkim sercu, ale jeszcze większym pechu. Taki typ ze skłonnościami autodestrukcyjnymi Moriyamy podniesionymi do piątej potęgi. Istny człowiek demolka, który nie chce ale wiecznie robi krzywdę sobie, innym i niszczy wszystko wokół przez swoją niezdarność. Przez to często boi się wchodzić w bliższe relacje z innymi żeby zwyczajnie chronić ich przed samym sobą. Jest nieco nieśmiały i w zasadzie to, czego mu najbardziej potrzeba to ktoś kto się nim zaopiekuje, w ostatniej chwili odwiedzie go od pomysłu wyciągania gorącej brytfanny z piekarnika gołymi rękoma, albo złapie za rękę na przejściu dla pieszych zanim nasz bohater wlezie pod samochód albo opatrzy kolejne skaleczenie.
Typ, który za wszystko przeprasza. Nawet za to co zrobili inni lub na co nie miał wpływu. Przejmie się tak bardzo faktem, że zabłocił w markecie świeżo umytą podłogę, że zaaferowany przepraszaniem obsługi wpadnie na regał z cukierkami i cały przewróci dopiero dokładając im roboty. W towarzystwie nie wtrąci ani słowa nie przepraszając najpierw za przerwanie. Ktoś kto mógłby przeprosić za to że seks początkowo boli, za to, że niespodziewanie kogoś pocałował, za to że wszedł w nieodpowiednim momencie do pomieszczenia.
Taka osoba, o której Rey z czystym sumieniem mógłby mówić „co za utrapienie”, ale jednocześnie ktoś naprawdę wierny, wrażliwy i skłony zrobić dla ukochanej osoby niemal wszystko, jak wtedy gdy Ayase w środku nocy biegał do Reya z termosem kawy. (z tym że on by ją przypadkiem rozlał po drodze)
Generalnie taki miks wielkiego serca Ayase, autodestrukcji Moriyamy, braku samodzielności Akiry, nieśmiałości Kise, przepraszania za wszystko (to akurat od mojej koleżanki z liceum której zdarzyło się nawet przeprosić za to że przeprasza. Poważnie ktoś zwrócił jej uwagę, że za wszystko wiecznie przeprasza i żeby przestała, a ona bez zastanowienia wypaliła na to „przepraszam”), i trochę Shigowego podejścia do partnera, tylko w wersji seme.
Myślę że generalnie byłaby to dobra postać raczej do wolnych opowieści i partner dla kogoś, kto jest zmuszony z jakiegoś powodu z nim przebywać i męczyć się i dopiero po jakimś czasie znajduje pod tą całą jego niezdarnością złote serce i szczere intencje.
Co Wy na to?

Z tym ranieniem siebie i innych to istny Rey! Endo, pamietasz kiedyś rozmowę na temat tych sztucznych tworów jak seke i ume? To właśnie mi wygląda jak rasowe seke (ja to z kolei chyba rasowe ume, jak juz tak porównywać...)

Wydaje mi się, że ciekawy pomysł. Uwielbiam takie niesztandarowe postaci. Chociaż nie widzę z kim mógłby być na tym forum, żeby nie zrobiło się z niego uke. Ja juz mam zajęte serduszko
Endo, a kim by był z zawodu? Jak mogłaby wyglądać jego historia? (Tj dlaczego tak za wszystko przeprasza, etc)

Postać po pierwsze niedopracowana jeszcze po drugie, na pewno jej nie poprowadzę, przynajmniej nie jako odrębne konto na forum. Mogłaby się nadać albo do wolnych opowieści albo ogólnie na przyszłość czy coś. Pisałem już, mam setki pomysłów na postaci ale nie jestem w stanie ich wszystkich zrobić.
Jeśli chodzi o historię to najlepiej by pochodził z normalnej rodziny i wszystko było z nim ok. Dobrze by był dorosły ale mieszkał z rodzicami nie potrafił się usamodzielnić. Jeśli o pracę chodzi to raczej jakieś proste niewymagające stanowisko. Florysta na przykład. Miałby okazję do kaleczenia się ale mógłby w jakiś sposób przejawiać przez pracę swoją wrażliwość.
Przeprasza za wszystko, bo ma poczucie że tylko wszystkim przeszkadza i robi krzywdę. Przeprasza za swoją niezdarność, wiecznie czuje się winny. Przeprasza też bo chce być miły i jest trochę nieśmiały. Poza tym zwyczajnie ma taki nawyk.

Mój przyjaciel tez ma taki nawyk. Osobiście to strasznie tego nie lubię. Przeprasza za wszystko, łącznie za to że żyje i ma problemy, przez które później ja się martwię.

Nikt nie każe ci go przecież robić, pytam tylko co Ci do niego pasuje. Nawet nie pomyślałem, że mógłby nie być dorosły, ale nie mogłem wyobrazić sobie zawodu. A florysta brzmi tu idealnie.

Mam pomysł na postać, tylko muszę go ubrać w słowa. Jak będę w domu, to spiszę

Totalnie zapomniałem tego dodać!


W sumie dobra postać do wolnych, tak mi się wydaje. Postać... Cała historia do wolnych!

Niesłusznie oskarżony o pedofilię, został wysłany do więzienia w dość młodym wieku. Sam dość delikatny i o drobnej twarzy, wiec stanowił dobrą pożywkę dla innych więźniów. Strażnicy oczywiście niespecjalnie protestowali przeciw tym poczynaniom, bo przecież "niechaj ma skurwiel, a nie za niewinne dzieci się zabierać będzie". Pilnowali wyłącznie, żeby inni nie zrobili mu zbyt wielkiej krzywdy.
Młody mężczyzna został wyciągnięty z więzienia przez jego adwokata, który z nieznanych powodów dwoił się i troił by dowieść swego - powód nie jest znany. Nie wiadomo czy zakochał się w niewinnie wyglądającej buzi, chciał pokazać światu prawdę czy też mieć na swoim koncie wygraną sprawę pod tytułem "całkowicie beznadziejna sytuacja". Jakie to by powody nie były, wyciągnął młodego i zagwarantował mu od strony sądu niewielkie mieszkanie na najbliższe kilka lat i opiekuna na czas przystosowania się do życia w społeczeństwie, a to wszystko za szkody wywołane na psychice i całe upokorzenie, którego oskarżony musiał doznać.

Młody mężczyzna boi się tłumów, jakiegokolwiek dotyku i generalnie jest bardzo zamknięty w sobie. Ma tylko kilka miesięy na przystosowanie się do życia, a najchętniej schowałby się w pokoju i z niego nie wychodził. Może jego opiekunowi uda się nakłonić mężczyznę do opuszczenia mieszkania? I może były więzień przekona się do istnienia miłości na tym świecie i przełamie swój lęk przed dotykiem? c:

Opiekunem mógłby zostać albo wyżej wymieniony adwokat, albo ktoś zupełnie inny (jakiś psycholog na przykład?).

Pomysł brzmi fajnie ;3 Nikt nie odpisuje to ja się odezwę. Zaoferowałbym się do pisania, ale chyba czas na jakieś lustro beze mnie xD Na pewno będę czytać ^^

Z cyklu: "Naoś, czy ty nie miałeś w tej chwili czegoś robić?" wpadł mi do głowy pomysł na lustro. Sam nie wiem, czy dobry, mam ostatnio dziwne nastroje i dziwne ciąguty O.o Ale pomyślałem o fabule w sierocińcu między gnębionym wychowankiem, a opiekunem, który okazuje się... hem - bardzo opiekuńczy ^^

I kolejna myśl - napisałbym horror. Horror zbiorowy w wolnych. Pomysł mam od bardzo dawna, choć nigdy nie udało się go wprowadzić w życie.
Chodziło mówiąc w skrócie o wycieczkę do nawiedzonego domu. Jakieś trzy do sześciu postaci pozostawionych w domu odciętym od cywilizacji wodą ze wszystkich stron, brak telefonów, czy czegokolwiek.
Mroczna historia o powodzi całego miasta i ludziach, którzy usiłowali się w tym domu schować, która uznawana jest tylko za legendę. Jakieś pary, znajomi, obcy sobie ludzie.
Takie-tam z cyklu pięciu młodych (zazwyczaj amerynanów), nawiedzony dom. Pomysł nie szczególnie ambitny, jak to horror, ale mógłby wyjść całkiem nieźle ;3

Przydaloby sie, zeby jedna osoba byla takim jakby "mistrzem gry" wtedy i zebysmy mniej-wiecej wiedzieli co ma sie gdzie dziac, zeby wiedziec gdzie isc dac sie zabic xD

Właśnie o to chodzi xD Ja bym nie stworzyła swojej postaci, tylko bawiła się w strachanie Waszych xD

A! To ja sie pisze

Jeee! <3 To teraz mieć nadzieję, że jeszcze jakieś ktosie się zgłoszą <3

Zrob temat w Wolnych z zapisami

W sumie dobra myśl ;3 Już skrobię!

Mam pomysł na chorowitego chłopaka, który udaje chuligana. Robi to aby tylko odciągnąć uwagę od swojej choroby (tu wrodzona wada płuc, klasyfikacja do przeszczepu, który nie może się odbyć przez rzadką krew). Miał żyć tylko kilka lat, a nawet miesięcy a żyje już do wieku licealnego. Pochodzi niby z normalnej rodziny, a jednak rodziciele naciągneli długów i zostawili chorego synka samego z starszym bratem. Nienawidzi lekarzy i szpitali.

Taki kłamczuch co udaje, a tak naprawdę wszystko go boli. Nie lubi sprawiać problemów itp. Ukeś przy którym trzeba uważać i obserwować. Nawet nie wiem do kogo by pasowała. Najwyżej pobędzie i umrze na stole z powodu przeszczepu.