Naoki Nao Hayakawa

Imię: Naoki (Nao)
Nazwisko: Hayakawa
Wiek: 24
Rodzina: Rodzice nie żyją, reszty rodziny nie miał okazji poznać.

Wygląd: Naoki jest wysokim facetem, mierzącym 189cm. W przeszłości był bardzo wysportowany i umięśniony, jednakże przez wiele nieprzychylnych okoliczności zaniedbał swoją figurę i wygląda teraz na wychudzonego.
Rysy twarzy ma delikatne, jednak jego mimika odstrasza wielu ludzi.
Piękne błękitne oczy, wiecznie zasłane są burzowymi chmurami i cisną gromami w każdego, kto będzie odważny zakłócić jego święty spokój. Usta pełne, nos smukły, jednak przez wiecznie zmarszczone brwi nikt nigdy nie przyglądał się jego twarzy dłużej niż było to konieczne.
Jak na faceta ma zadziwiająco długie i gęste rzęsy.
Włosy również ma gęste, koloru czarnego, sięgające mu do ramion. Dawno ich nie ścinał przez co niektóre kosmyki wpadają mu do oczu.
Na prawym policzku widnieje dość długa blizna, na reszcie ciała tez można znaleźć ich kilka.
Na lewej łopatce ma średniej wielkości tatuaż składający się z zawiłych, delikatnych nitek układających się w wizerunek feniksa.
Ubiera się na luzie, zazwyczaj nosi starte jeansy, a do tego jakaś koszule lub bluzę, najczęściej w ciemnych kolorach.

Charakter: Nao jest typem samotnika, chociaż wewnątrz niego kryje się delikatny, smutny i samotny chłopak, łaknący bliskości.
Przez wydarzenia z przeszłości stał się zgorzkniały i uprzedzony do wszystkich i wszystkiego. Zamknął się w sobie i nie chce dopuścić nikogo bliżej, niż to potrzebne. Jest opryskliwy, choć zdarza mu się od czasu do czasu zachowywać kulturalnie i przyjaźnie, ale najczęściej są to pozory.
Jest również impulsywny i często wiele rzeczy robi bez uprzedniego przemyślenia, instynktownie, jednak nigdy nikt przy tym nie ucierpiał.
Mimo tego, że stroni od ludzi, nie jest w stanie znieść widoku ludzkiej krzywdy i ruszy na pomoc każdemu, kto będzie jej potrzebował.

Wady: Opryskliwy, nieprzyjemny i skryty. Wydaje się być agresywny, aczkolwiek działa on po prostu zbyt impulsywnie, przez co jest negatywnie odbierany.
Zalety: Jest ich stosunkowo niewiele, albo po prostu nie potrafi dostrzec innych.
Jest pomocny i zawsze robi to bezinteresownie, choć on też ma w tym swój interes - brak bliższych kontaktów w związku z długiem za pomoc jest dla niego wygodnym wyjściem.

Historia: Oboje jego rodziców byli w wojsku, matka była strategiem, a ojciec snajperem i oboje należeli do sił specjalnych armii krajowej.
On także, już od najmłodszych lat przejawiał zamiłowanie do pracy wykonywanej przez rodzicieli. Po skończeniu liceum przekonał rodziców i także wstąpił do armii.
Uzdolniony po rodzicach, piał się w górę zdobywając kolejne rangi i odznaki wojskowe, aż w wieku 22 lat dostał się do jednostki o której marzył, do sil specjalnych.
Wziął udział w kilku misjach razem z rodzicami oraz w kilku z innym odziałem i był dumny, że dorównuje im mimo młodego wieku i małego doświadczenia.
Był bardzo ceniony, bo mimo tak wielkiego talentu i umiejętności nie wywyższał się wśród starszych stażem.
W wieku 23 lat razem z rodzicami i reszta swojego oddziału został wysłany na misje odbicia cywili z rąk terrorystów, jednak ta misja okazała się być misją wręcz samobójcza.
Terroryści okazali się być o wiele lepiej zorganizowani niż przypuszczalnie założono i niestety ich oddział poległ.
Matka Naokiego, opracowała doskonałą strategię, jednak głównym jej założeniem było poświęcenie.
Cały oddział miał podłożyć się pod odstrzał terrorystów, a jeden wytypowany żołnierz ukradkiem wyprowadzi w tym czasie ludzi.
Plan się powiódł, jednak wybrany do uwolnienia zakładników został młody Hayakawa, który w resztę planu nie został wtajemniczony.
Mężczyzna miał jednak złe przeczucia i po wyprowadzeniu ludzi i oddaniu ich w ręce służb, które miały odwieźć ich do bazy, wrócił z powrotem, a to co tam zastał, było istną masakrą.
Naoki był jedynym który przeżył, to wtedy zrozumiał. Odnalazł swoją matkę, leżącą obok zimnego już ciała ojca. Kobieta konała w męczarniach, w ramionach syna, patrząc ostatni raz na jego twarz. To był niesamowity cios dla chłopaka, choć zawsze wiedział gdzieś podświadomie, że coś podobnego się może zdarzyć. Nie był jednak przygotowany na ten cios i załamał się psychicznie.
Prawie rok spędził w szpitalu psychiatrycznym dla żołnierzy, a zaraz po wyjściu złożył dokumenty rezygnacyjne i odszedł pozostawiając swoje marzenie daleko za sobą.

Zainteresowania/hobby: Po odejściu z armii, nałogowo spędza czas w barach i kawiarniach, na zmianę pijąc kawę i whiskey.
Często odstresowuje się grając na gitarze elektrycznej.

Klasa: -----
Miejsce zamieszkania: Małe mieszkanko w kamienicy.
Zawód: Bezrobotny, jak na razie żyje z pieniędzy, które zarobił będąc w armii.
Typ: switch, jednak chyba przeważa uke