Mieszkanie Shikiego Astina

Shiki zachichotał.
- Autodestrukcyjny, powiadasz? - mruknął.
Patrzył, jak chłopak zapala papierosa. Astin sam zapalił drugiego.
- Na dzieciaka? Trochę. Chodzisz jeszcze do szkoły. Nie chodzi o to, że ty jesteś dzieckiem, tylko o to, że uczeń potencjalnie ma za sobą rodziców czy nauczycieli, i jak coś się posypie, to mogę mieć kłopoty. - wyjaśnił, jakby to było coś zupełnie oczywistego - A fajki i piwo ci kupiłem, bo tak chciałem. Czy to nie oczywiste? Za to nie pójdę siedzieć, najwyżej dostaniemy po uszach.
Strząsnął popiół z papierosa i znów się zaciągnął.
- Smakowało, smakowało. Przyznaję, że jesteś świetny w gotowaniu. - powiedział Astin swoim suchym, beznamiętnym głosem - Myślę, że mój żołądek mógłby się przystosować do czegoś poza tym syfem. - wykonał nieokreślony ruch ręką.
Moriyama siedział teraz obok niego i Shiki czuł promieniujące od niego przyjemne ciepło.
Nagle aż podskoczył.
Za oknem oberwało się niebo. Ściana deszczu przysłoniła niebo, przysłoniła wszystko. Ciężkie krople wody głośno uderzały o dach i okno.
- No to ładnie. - mruknął Shiki i zaciągnął się papierosem.

- Jakbym ci zapłacił? Że niby mnie okradłeś i zgwałciłeś? A jakby było bez pieniędzy? Było nie było jestem legalny - stwierdził, wzruszając ramionami.
Natsu spojrzał za okno ponuro, wpatrując się w spadające krople i zastanawiając się, ile kroków sprawi, że będzie całkowicie przemoczony. Nie chciał z ciężką torbą taszczyć się przez ten deszcz.
- Zostaję tutaj. Nie wywalisz mnie chyba w taką ulewę, co? - spytał, nie odwracając wzroku od okna. W końcu jednak przeniósł wzrok na swoje dłonie i znajdującego się tam papierosa. Nie powinien palić, wiedział to, a jednak to robił. Siedział i popalał papierosa przez chwilę się nie odzywając. W sumie dużo więcej się nim bawił, niż go palił. W końcu, gdy już dopalił papierosa, zgasił go w popielniczce i wstał.
- Cieszę się, że smakuje ci to, co robię. W takim razie pójdę robić sałatkę i zupę groszkową. Mam nadzieję, że to też ci posmakuje. Przynajmniej przestaniesz się żywić czymś sztucznym. Zrobić ci coś do picia przy okazji? - spojrzał na niego, uśmiechając się słodko. - Chyba, że chcesz mi pomóc, nie obraziłbym się. Więc? Pomożesz?
Pociągnął go za rękaw, niczym małe dziecko. - No choooodź.

Czy ty chcesz uprawiać ze mną seks?
- No, legalność trza ci przyznać. Ładny też jesteś. – powiedział Astin przeciągle i zgasił papierosa.
Słysząc oświadczenie chłopaka, wzruszył obojętnie ramionami.
- Jeśli chcesz, możesz zostać. To mieszkanie i tak jest za duże jak dla jednej osoby.
Mógł go wywalić, ale wtedy nie miałby kto mu zrobić więcej żarcia.
Przypomniał sobie, dlaczego nie położył lalki Shiby do pokoju dla gości. W lot sobie przypomniał własną głupotę.
No tak, zgubiłem klucz.
Teraz klucz do pokoju do spania dla gości spoczywał bezpiecznie w przedpokoju i Astin zamierzał pozwolić chłopakowi w nim spać.
Albo w moim łóżku.
Uśmiechnął się cynicznie.
Nie przesadzajmy.
Moriyama bawił się papierosem. W końcu go zgasił i, o zgrozo, złapał go za rękaw i powiedział coś o jedzeniu.
Jego jedzenie?
Bezapelacyjnie najlepsze i Shiki nie zamierzał wrócić do żarcia gotowców, kiedy poznał smak domowego jedzenia. Kiedy mieszkał z rodzicami, jadł resztki, kiedy był w sierocińcu, jadł breję, na swoim jadł gotowce.
Nie interesowało go to zbytnio, ale tracił na wadze coraz bardziej. Coraz gorzej się czuł.
Wyglądał jak żywy model anatomiczny.
W końcu dał się zaciągnąć do kuchni.
- Mam nadzieję, że wiesz, co robisz, Nacchan. – powiedział posępnie i czekał na rozkazy.

- Bez ciuchów równie ładny co i w - zaśmiał się wesoło. Nie robił jednak nic, żeby doprowadzić do czegoś więcej. - Chętnie zostanę, a przynajmniej na weekend. Nie mam ochoty jakoś wracać do akademika. A... Nie będę ci przeszkadzał? W pracy czy coś?
W kuchni pozmywał szybko naczynia i zostawił je mężczyźnie do wytarcia ścierką, którą wygrzebał z szafki. Wręczył mu ścierkę razem z buziakiem w policzek. - Wytrzyj. Noże pomiń.
Gdy mężczyzna to zrobił, ogarnął kurczaka i go usmażył, ryż ugotował i rozłożył wszystko na dwóch talerzach, by ostygło. Wszystko doprawił obficie curry. Zabrał się za krojenie w drobną kostkę ananasa, a później poprosił, by Shiki wszystko połączył i dorzucił odsączoną kukurydzę z puszki. Później dodał odpowiednią ilość majonezu i zostawił mężczyźnie do wymieszania. W ten sposób mógł powiedzieć, że robiLI te wszystkie potrawy, a nie, że robił je sam. Chciał przekonać mężczyznę, że gotowanie niekoniecznie jest takie trudne. Jednak wolał do wszystkiego podchodzić krok po kroczku, żeby Shiki nie zrobił sobie krzywdy. Tak więc nie dawał mu nic, co wymagało dotknięcia się do czegoś gorącego czy wzięcia ostrego noża w dłonie.
W międzyczasie wstawił też udko do garnka z wodą i wstawił, by gotowało się na wolnym ogniu.
- No to sałatkę masz już gotową, a wywar na zupę się gotuje. Nie lubię zup na samej kostce rosołowej. Są takie jakby... Mdłe, puste, chude, cokolwiek. I jeśli chodzi o gotowanie, to często nie wiem, co robię, ale zazwyczaj jest dobre. Teraz też będzie. No i ty mi pomagałeś i jakoś jesteś w jednym kawałkiem.
Usiadł ciężko na krześle, rozmasowując nadgarstki. Trochę się napracował.
- Too... Jakieś plany na resztę wieczora? Ja niestety nie bardzo czytam, a z tego co widzę, to chyba twoje ulubione hobby. Chyba, że chcesz się dowiedzieć czegoś o mnie, ale to musisz pytać

Astin udał, że nie dosłyszał aluzji. Sam fakt, że może mieć w łóżku Natsukiego trochę go…nakręcał? Sam nie wiedział.
Jestem beznadziejny.
- Jeśli nie chcesz wracać do akademika, nie wracaj. – Shiki ponownie wzruszył ramionami – A co do mojej pracy, to się nie bój. Żaden z moich klientów nie wie, gdzie mieszkam. Nie zabieram pracy do domu. Jedyne, co nam tu może przeszkodzić, to mój jebnięty chirurg, ale na to się nie zapowiada.
Astin wykonywał starannie każde polecenie Moriyamy, starając się nic nie spaprać. W sumie zanim się zorientował, już się…uśmiechał?
W swój szczery sposób. Teraz jednak powodem jego uśmiechu nie było coś, co sprawiło mu okrutną przyjemność, ale zwykłe…gotowanie.
Powoli zdawał sobie sprawę, że odciął się od ludzi. Emocjonalnie. Zupełnie. A ten Moriyama…wparował mu na chatę, nakarmił, zostawał na weekend…
Ayase Amaranth zupełnie wywietrzał mu z głowy. Astin ze zdumieniem zorientował się, że rozumie się z Natsukim jakby znali się od zawsze.
Było to miłe uczucie i Astin czuł ciepło.
Kiedy skończyli, czerwonooki czuł się dumny z siebie. Zero ofiar śmiertelnych.
- Obaj jesteśmy cali. – zauważył chłodno, chociaż starał się tchnąć trochę prawdziwego, nie aktorskiego ciepła w swoje słowa.
Dlaczego?
Nie, nie zakochiwał się w Natsukim, to wiedział na pewno. Bardziej… czuł się dobrze przy Moriyamie, bo ten zachowywał się podobnie jak Kaori, a Shiki bardzo dobrze ją znał i to przekładało się na jego stosunek do chłopaka.
Nacchan usiadł na krześle.
- Niestety, nie jestem zbyt ciekawy, jeśli chodzi o rozrywki. – powiedział cicho Shiki – Całe dnie albo czytam, albo demoluję moje biedne pianino, albo siedzę w Internecie, albo pracuję, albo się pieprzę, albo piję…
Westchnął.
- Możemy obejrzeć jakiś film na laptopie. W Internetach jest wszystko. Możemy rozmawiać, jeśli chcesz. Możemy uprawiać seks – machnął ręką – Możemy pić, albo możesz coś wymyślić.

- Skoro znam twój adres, to już nie mogę zostać twoim klientem - zauważył, uśmiechając się wesoło.
- Chętnie zostanę. Mam nadzieję, że chociaż ty mnie nie wyrzucisz. Chodź do salonu, nie będziemy stać przez ponad dwie godziny nad gotującym się udkiem. Pamiętaj - dwie godziny - powiedział poważnie, po czym chwycił go za rękę i wrócił z powrotem do salonu, po czym, jak gdyby nigdy nic siadł sobie na kanapie po turecku.
- Jesteśmy cali, czemu nie mielibyśmy być? To tylko gotowanie.
Wziął poduszkę z kanapy i przytulił ją. Zarumienił się na kolejne słowa, jednak nie odwrócił wzroku od mężczyzny.
- Można obejrzeć film, bo nie sądzę, żebym był dobrym partnerem w łóżku. Albo porozmawiać, jeśli chcesz coś o mnie wiedzieć, albo o sobie opowiedzieć. W piciu też jestem raczej kiepski, więc nie sądzę, żebym dotrzymał ci kroku.[/b]

A więc ktoś cię wyrzucił, co?
Shiki spojrzał na chłopaka nieodgadnionym wzrokiem. Ten bezceremonialnie złapał czerwonookiego za rękę i poprowadził do pokoju gościnnego.
- To aż gotowanie. - mruknął Astin rad, że jest cały.
Usiadł na kanapie obok chłopaka, który trochę zmienił barwę na bardziej różową.
Sięgnął po laptopa i położył go sobie na kolanach. Podłączył zasilacz i otworzył klapę.
Szybko wklepał hasło i nie kłopotał się proszeniem, by chłopak nie patrzył w ekran.
I tak nie ma czego chować.
Klient poczty dalej nieznośnie migał, więc Astin prychnął i go otworzył. Zalała go fala maili.
Poirytowany wybrał opcję "Odpowiedz wszystkim" i pośpiesznie naskrobał wiadomość:
TERAZ MAM PIERDOLONY URLOP NA ŻĄDANIE I NIE ROZUMIEM JAK MOŻNA TEGO NIE OGARNĄĆ PO PIERDYLIARDZIE TELEFONÓW. WRACAM DO PRACY JAK MI SIĘ KASA SKOŃCZY.
Kliknął "wyślij" i odetchnął.
- Więc, Nacchan, co byś chciał obejrzeć? - spytał - Ja się nie znam na filmach. Poza tym, jak będziesz "nie sądził, że jesteś dobrym partnerem w łóżku", to stracisz dużo przyjemnych rzeczy. Picie w sumie odpada, bo sam nie mam ochoty.

Natsu grzecznie nie patrzył w ekran laptopa, gdy mężczyzna wpisywał hasło. Taki jakiś głęboko zakorzeniony w nim odruch. Później jednak oparł głowę na ramieniu Shikiego i mimochodem zerknął na wpisywaną wiadomość.
- Jej... Masz niezłe branie jak na takiego chudzielca. To już chyba wiem, czemu mówisz, że nie byłoby mnie stać. Masz w czym wybierać... Przepraszam, wiem, że nie powinienem patrzeć ci przez ramię - zamknął oczy, odcinając się do tego, co jest na ekranie.
- Hmm... Może Van Hellsing? W sumie sam wampira przypominasz. Tylko brakuje, żebyś kąsał i wypijał krew.
Podniósł głowę i spojrzał na twarz mężczyzny. Nie był brzydki, ale gdyby przybrał kilka kilo, to dodałoby mu tylko urody. A na chwilę obecną rzeczywiście wyglądał jak wampir. Blada cera, oczy i włosy koloru krwi... - Brakuje ci jeszcze tylko peleryny.
Tak, zdecydowanie to by wystarczyło, by zmienić Astina w wampira. Teraz czekał, aż Astin znajdzie odpowiedni film, nie bacząc na to czy będą napisy czy też nie. W angielskim był dość dobry, więc nie przeszkadzał mu brak napisów.
- Z takim doświadczeniem jak twoje szlag by cię trafił ze zdziewiczałym nastolatkiem. Moje kontakty do tej pory ograniczały się na dobrą sprawę tylko do dziewczyn, a one się raczej w strapy nie bawiły.

Astin czuł głowę chłopaka na swoim ramieniu, ale nie zrobił nic, by przerwać ten stan.
- Nic się nie stało. - mruknął beznamiętnie Shiki - I tak połowie bym nie odpisał.
Zmierzył chłopaka obojętnym wzrokiem, kiedy ten wspomniał o wampirach.
- Van Hellsing może być. - orzekł czerwonooki i kilkoma szybkimi ruchami palców na touchpadzie znalazł możliwe kopie.
- Napisy, lektor, dubbing, bez niczego. Wybieraj. - rzucił Shiki - Osobiście nie cierpię podkładania głosu w jakiejkolwiek formie, więc...
Niemal zachichotał, słysząc wyznanie Moriyamy o swoim doświadczeniu.
- Czy ja wiem... - zamyślił się na chwilę - Seks prywatny i zawodowy zupełnie się różni. W pracy robię dokładnie to co mi każą. Dominuję, ulegam, przebieram się... Prywatnie mogę sobie pozwolić na fanaberie. Dam głowę, że nic by mnie nie trafiło. No, może poza orgazmem, ale to oczywiste. Chcesz coś do picia?
Odstawił laptopa na ławę i zmaksymalizował film.

- Nienawidze lektora i dubbingu. Mogą być napisy. - stwierdził wstając z kanapy.
- Piwo, które mi kupiłeś? - trzeba było przyznać, że pod względem piwa, Natsu miał bardzo babski gust. Wybrał piwo malinowe o jakiejś nikłej zawartości procentów. Przyniósł je sobie sam, po drodze dowiadując się, co chce Shiki i przynosząc mu. Później usiadł tuż przy Shikim.
Dziwiło go z jaką prostolinijnością mężczyzna rozmawia o seksie. Do tej pory ludzie raczyli go jakimiś półsłówkami, albo unikali tematu.
- Przebierasz się? Kocie uszka i ogonek czy raczej pokojówka... Lokaj? - spytał prosto z mostu. - Znaczy ten, nie musisz odpowiadać czy coś. Trafiłoby cię. Albo mnie, a wolałbym móc normalnie chodzić i siadać. Na jakie fanaberie najczęściej sobie pozwalasz? I w ogóle to wolisz być na górze czy na dole? - Natsu wrócił do swojego zwyczajowego zasypywania pytaniami biednego Shikiego. Nic na to nie mógł poradzić, że mężczyzna był... Po prostu inny niż wszyscy pozostali, których Natsu do tej pory poznał.

Shiki pociągnął łyk napoju. Orzeźwił go trochę.
Nie miał nic przeciwko pytaniom chłopaka, były mu obojętne. Mówił o seksie jak księgowy mówi o Excelu.
- Różnie. Masz rację, kocie uszka i ogonek zdarzają się często. - Astin kiwnął głową - Pokojówka... też. Nienawidzę pończoch. Lokaj też był. Był też piesek i aniołek, lateksy, wszelakie bdsmowe gadżety... Dużo tego.
Wziął kolejny łyk soku.
- Faktycznie, z siedzeniem miałbyś problem. - powiedział czerwonooki, jakby to było coś normalnego - Ale po pierwszych kilku razach boli tylko chwilę po skończeniu. Raczej normalne.
Odstawił szklankę i zamyślił się.
- Najczęściej po prostu łamię ludzi. - uśmiechnął się Astin z rozbrajającą szczerością - Pokazuję im ich hipokryzję, uczę ich ciała grzesznych przyjemności, każę im stawać oko w oko z ich własnymi kłamstwami i pragnieniami. Czasami biorę sobie kilku chłopców mniej więcej w twoim wieku... Różnie.
Przerwał, podszedł do wyłącznika i zgasił światło. Zasunął też zasłony.
W pokoju panował półmrok. Jedynym źródłem światła był ekran monitora i słabo sączące się światło zza ciężkich zasłon.
- Lubię być i na górze, i na dole. Obie...hm....sytuacje mają swoje plusy i minusy. Czasami po prostu oddaję się jakiemuś przypadkowemu mężczyźnie i mam ochotę na bycie uległym. Nigdy nie uprawiałem seksu we własnym łóżku. - wzruszył ramionami i napił się soku.

Natsu został zalany potokiem słów o takiej treści, że aż nie wiedział co powiedzieć.
- Nienawidzisz pończoch... A stringi? - palnął bez zastanowienia. Wolał sobie nie wyobrażać mężczyzny w niektórych strojach. To chyba by było za dużo dla jego przeładowanego hormonami ciała i Natsu nie potrafiłby później spokojnie usiedzieć, tym bardziej, skoro obok miał właśnie Shikiego.
- Nie da się tego załatwić jakoś tak... Nie wiem. Delikatniej? To kiepska perspektywa leżeć i się lenić cały dzień. To nie w moim stylu. Wystarczy mi, że ostatnio dorobiłem się takich zakwasów, że się nie mogłem ruszyć. Nie lubię tkwić w bezruchu. Bywają momenty, że jesteś delikatny i nieperwersyjny w czasie seksu? Poza tym jesteś cholernie niesprawiedliwy. Teraz mówisz, że "czasem bierzesz sobie kilku chłopców mniej więcej w moim wieku", a ja to już jestem dzieciak i mnie się nie tyka. Hipokryta
Otworzył piwo i upił łyk, podczas gdy Shiki gasił światło i zasuwał zasłony.
- Tak nigdy-nigdy we własnym łóżku? To się wydaje dość podstawowe miejsce, do takich rzeczy... Chociaż w sumie... Wcale się nie dziwię, skoro nie masz nikogo bliższego, a klientów trzymasz z dala od swojego mieszkania.
Gdy zaczął się film spytał jeszcze - Shiki, w miejscach publicznych też uprawiasz seks?
Piwo znikało bardzo powoli z puszki chłopaka i przy około 2/3 objętości puszki, głowa chłopaka opadła na ramię mężczyzny. Natsu najzwyczajniej w świecie przysnął z uchylonymi ustami, a piwo niebezpiecznie osunęło się kilka centymetrów w stronę podłogi w rozluźnionym uchwycie dłoni.

Shiki po prostu się roześmiał.
- Stringi? - wychrypiał - Nie przypominaj mi tego... Okropieństwo. Nie rozumiem jak te durne baby mogą to nosić.
Przypomniał sobie pamiętną noc z pewnym charyzmatycznym dyrektorem banku i aż się skrzywił.
- Delikatniej? - zastanowił się - Wszystko się da. Seks to nie tylko pchanie różnych rzeczy w to i owo. Rzadko mam ochotę na bycie miłym i nieperwersyjnym. Bardzo rzadko. W sumie nigdy. Może to mieć źródło w tym, że od takich jak ja nie wymaga się delikatności. A co do mojej niesprawiedliwości, racz zważyć na to, Nacchan, że oni nie są uczniami, tylko nastolatkami na gigancie, małymi ćpunkami i prostytutkami. Nie mają nikogo. Dla nich chwila uniesienia z kimś, kto zupełnie się nie stoczył, jest niesamowitym przeżyciem.
Temat łóżka przemilczał. Łóżko było jego i tylko ten mały shibowy chłopak skalał je swoją obecnością. No, ale Astin go nie pieprzył.
- Tak, publicznie też. - odpowiedział sucho.
Ciekawe. Obchodzi go tylko seksualna część mojej pracy. Unika tematów...krwawszych. W sumie mu się nie dziwię.
Zaczęli oglądać film i niebezpiecznie osuwająca się puszka z piwem Moriyamy wyrwała Astina z zamyślenia.
- Uważaj trochę! - syknął i zabrał mu puszkę. Brak odpowiedzi podpowiedział mu, że chłopak...
Zasnął?
Astin westchnął i najdelikatniej jak umiał zdjął chłopaka ze swojego ramienia i ułożył na sofie.
- Ehh, Nacchan. - powiedział cicho - W jakiś sposób mnie zaciekawiasz. Nie boisz się mnie?
Wiedział, że chłopak mu nie odpowie. Spał. Astin westchnął, dopił colę i wstał. Podszedł do drzwi balkonowych i wyszedł na zewnątrz.
Owionął go chłodny, wieczorny wiatr. Shiki dał mu się ponieść.
Po chwili wyciągnął z kieszeni papierosa i zapalił.

Chłopak nie chciał myśleć o pozostałej części pracy Shikiego. Zresztą ten sam mówił, że tamta praca jest raczej marginalna i głównie zajmuje się prostytucją. W pewien sposób podziwiał mężczyznę. Sam nie potrafiłby się do czegoś takiego zmusić.
Zauważył, że Shiki zgrabnie omija temat swojego łóżka, więc nie naciskał.
Natsu skulił się, gdy poczuł owiewające go zimno. Naciągnął przez sen kaptur bluzy na głowę, by chociaż trochę cieplej się zrobiło. Zniknęło ciepło, będące jeszcze niedawno obok niego, za to pojawił się okropny chłód.

Shiki zgasił papierosa i wszedł do mieszkania. Zauważył, że chłopak kuli się na łóżku.
No tak, nie jestem tu sam.
Westchnął i z przedpokoju przyniósł niebieski koc. Okrył nim delikatnie chłopaka tak, by ten się nie obudził. Podkręcił kaloryfer i usiadł w fotelu przy sofie, wziął komputer i zaczął przeglądać przypadkowe oferty pracy. Nic go nie zaciekawiło, więc odstawił laptopa z powrotem na stolik, nalał sobie coli i rozsiadł się w fotelu, przyglądając się Moriyamie.
Chłopak miał miłą twarz. Nie był nawet w połowie tak chudy jak Shiki i z pewnością był bardziej wysportowany.
Mówił coś o sporcie.
Ponadto skracał imię Shikiego do "Shi", co wydało się czerwonookiemu zabawne. Tak, z pewnością to imię do niego pasowało.
Astin patrzył na niego beznamiętnym wzrokiem i pogrążył się w rozmyślaniach.

Natsu rozluźnił się nieco, gdy mężczyzna nakrył go kocem. Wyciągnął rękę, żeby złapać, przechodzącą obok niego postać, ale mu się nie udało, toteż zacisnął dłoń na kocu, by chociaż ten nie zniknął.
Obudził się po około pół godziny i przetarł zaspane oczy. Rozejrzał się po pomieszczeniu, początkowo nie przypominając sobie gdzie jest. W końcu jednak przypomniał sobie.
- Shi? - spytał średnio przytomnie.
Wziął koc i wciąż zaspany podszedł do Shikiego i siadł mu na kolanach, owijając się zabranym kocem i przytulając się do mężczyzny. Zachowywał się zupełnie inaczej niż zanim zasnął. Prawdopodobnie właśnie to miał na myśli mówiąc, że jest kiepskim kompanem do picia. Po alkoholu robił się strasznie przytulaśny, ignorując jakiekolwiek opory normalnie, na trzeźwo posiadał. Bo będąc w pełni sprawny umysłowo raczej nie przytulałby się do mordercy, prawda?

Jemu odpierdala po pół piwa malinowego?
Shiki nie zareagował, kiedy ten go zawołał, ale to i tak nie miało znaczenia, bo chłopak po prostu wstał i bezceremonialnie wpakował mu się na kolana.
- Moriyama... - wymamrotał Astin nieco...zaskoczony. Chłopak po prostu się do niego przytulił. Jakby to było coś najzupełniej naturalnego.
- Już wiem, żeby więcej nie kupować ani nie dawać ci czegoś, co ma stężenie alkoholu powyżej procenta. - powiedział bardziej do siebie, po czym westchnął.
Siedzieli tak przez chwilę. Moriyama był ciepły i Astinowi było przyjemnie, ale jak chłopak zasnąłby na kolanach, mieliby problem.
- Dobra, księżniczko, wstajemy. - Shiki złapał chłopaka i wziął go na ręce. Nie zważając na ewentualne sprzeciwy, zaniósł go do łazienki (drzwi pociagnął z kopa) i postawił sprawdzając, czy chłopak trzyma pion.
- Ogarnij się teraz. Jak masz swoje rzeczy to ok, jak nie, to tamtymi drzwiami - wskazał na drzwi po lewej. Połączenie łazienki i pokoju było darem niebios. - trafisz do mojego pokoju. Weź sobie coś. Ja pójdę przygotować ci pokój.
I po prostu wyszedł.

- Nacchan - poprawił sennie mężczyznę, gdy ten nazwał go Moriyamą.
Chłopak burknął coś niezrozumiałego w jego szyję, na stwierdzenie, że Shiki nie da mu już nic, co ma stężenie powyżej śmiesznego jednego procenta.
Oczywiste było, że chłopak marudził, gdy czerwonooki niósł go do łazienki. Stanął, początkowo trzymając się Shikiego. Później go puścił, co było błędem, bo mężczyzna mu umknął i Natsu nie miał szans go złapać i zatrzymać.
- Nie jestem księżniczką - burknął urażony, wchodząc pod prysznic. Oczywiste było, że miał swoje rzeczy, skoro szedł do Reya na noc, jednak i tak skorzystał z pozwolenia Shikiego i ukradł mu koszulkę, która była na niego sporo za duża. Później ze swojej torby wyciągnął czyste bokserki i je na siebie wciągnął, a ubrania dziś noszone rzucił na wierzch torby.
Boso podreptał do mężczyzny i objął go od tyłu w pasie, przytulając się do kościstego ciała.
- Przytyj... - zamarudził jak pięciolatek.

Nacchan? Jak tam chcesz.
Ciekawe, czy chłopak chciałby, żeby Astin go tak nazywał, gdyby znał źródło cynicznego zdrabniania imion.
Podczas kiedy Moriyama się kąpał, Shiki wygrzebał klucz do zapomnianego pokoju, zmienił w nim pościel, a co najważniejsze - wywietrzył i to porządnie. W pokoju panował arktyczny mróz i Shiki podkręcił kaloryfer.
Otworzył drzwi pokoju na oścież i wtedy poczuł, że coś obejmuje go w pasie.
Moriyama...
- Nie marudź. - rzucił chłodno Astin, pozwalając mu na tę bliskość - Wątpię, żebym przytył. Moja przemiana materii mnie nienawidzi. Wolę raczej nie tracić na wadze.
Z tymi słowami obrócił się i spojrzał prosto w oczy chłopaka.
- Więc? - spytał beznamiętnie - Tak czy siak, tam będziesz dziś spał - wskazał na otwarty pokój - Niech to twoje przytulaństwo z ciebie wywietrzeje, chociaż mam uzasadnione podejrzenia, że tak się nie stanie, bo ty sam z siebie wyglądasz na klejącego się.

- Śpij dziś ze mną - poprosił, obejmując go mocniej. Nie chciał go wypuścić. - Shi, proszę~ Obiecuję, że będę gotował, ale zostań.
Nie puszczając go, przewędrował pod jego ramieniem, żeby znaleźć się z przodu mężczyzny. - Przytyjesz, jak zaczniesz jeść normalne, zdrowe jedzenie. I nie kleję się! - oburzył się. - Jak cię puszczę, to te wszystkie twoje kosteczki się rozlecą, więc je muszę trzymać. Chodź spać... Jak nie chcesz tu, to u ciebie. Obiecuję nie robić nic perwersyjnego, ani nic!
Jedną ręką go puścił tylko po to, żeby pociągnąć go za rękaw koszulki. - Nie bądź taki niemiły... - burknął i zaraz potem na powrót go objął i wtulił twarz w jego tors.

Jego żarcie za pójście spać? Wchodzę w to.
Astin westchnął przeciągle.
- Jak dalej będziesz mi gotował, to jestem gotów przytyć te trzy, cztery kilo. I nie musisz się bać, nie rozleciałem się przez dwadzieścia lat i raczej się nie rozlecę.
Chłopak tulił się do Shikiego i ten nie czuł nic poza ciepłem. Zmierzwił sobie ciemnoczerwone włosy i złapał chłopaka za nadgarstki.
- No ciebie o perwersję bym nie podejrzewał. - powiedział beznamiętnie - Jestem niemiły? Co z tego...
Odsunął go od siebie.
- Idź się położyć. Ogarnę się i tam do ciebie przyjdę. Tak, nawet jak już zaśniesz. Idź.
Delikatnie popchnął chłopaka w stronę pokoju dla gości, a sam poszedł do swojego, wyciągnął z niego jakieś stare ciuchy do spania i wziął szybki, lodowaty prysznic.
Czego ten mały właściwie ode mnie oczekuje?

- To z tego, ze to niemile... Ja nie jestem dla ciebie niemily - stwierdzil, jak gdyby nigdy nic. Nie przejal sie zbytnio slowami na temat perwersji.
Natsu nie poszedl do lozka. Siadl pod drzwiami lazienki i czekal na Shikiego. Wzial pod uwage, ze zaden obcy nie profanowal jego lozka, wiec sam tego nie robil.
Zasnal tam, gdzie siedzial. Czul sie dobrze przy mezczyznie, sam nie wiedzial czemu. Nie przeszkadzal mu dystans i chlod, z jakim traktowal go Shiki, przywykl juz do tegoprzy Reyu. Chociaz ten mezczyzna byl zupelnie inny.

Shiki naciągnął koszulkę na chudy grzbiet. Nie miał ochoty nawet patrzeć na swoje odbicie w lustrze.
W kieszeni spodenek znalazł kartkę z telefonem do klienta. Zmiął ją i cisnął w kąt.
Kiedy wyszedł, prawie się potknął o śpiącego chłopaka.
- Jesteś idiotą. - mruknął i wziął chłopaka na ręce - Nie będę cię nosić całe życie.
Ostrożnie zaniósł go do łóżka w pokoju gościnnym. Ułożył go w białej, wykrochmalonej pościeli. Teraz Moriyama wyglądał zupełnie jak dziecko, niewinnie.
Shiki wśliznął się do łóżka obok chłopaka i naciągnął na nich obu kołdrę.
- Dobranoc. - powiedział w nicość.

Natsu wtulił się w wychudzone i chlodne ciało Shikiego. Zadrzal na poczatku, ale widocznie tak bardzo potrzebowal przytulic sie do drugiego czlowieka, ze nie zwracal na to wiekszej uwagi.
Gdy Shiki polozyl sie, chlopak od razu objal go w pasie, kladac glowe na jego torsie i robiac sobie z niego sredio wygodna, koscista poduszke.
W srodku nocy Natsu obudzil sie z krzykiem, siadajac . Staral sie uspokoic oddech, ale gdy zobaczyl obok siebie Shikiego, odsunal sie kawalek, wciaz przerazony.

Shiki spał lekkim, przerywanym snem. To był ten rodzaj snu, z którego mógł go wybudzić najcichszy dźwięk.
Dźwięk, który wybudził go z letargu, nie był cichy. Był to przerażony krzyk. Shiki natychmiast się podniósł i zaczął kojarzyć fakty.
Moriyama Natsuki siedział na łóżku, skulony i zdjęty strachem.
Astin westchnął.
- Nie wiem czy miałeś jakiś koszmar czy co... - zaczął chłodno, opadając na poduszki i zasłaniając oczy przedramieniem - ...ale nie drzyj tak japy. Nic ci nie zrobiłem, palcem cię nie tykłem. To ty się mnie uczepiłeś.
Mówił cicho i beznamiętnie, ważąc słowa.
- Nie trzęś się tak. - rzucił - Zaręczam ci, że łóżko w tym mieszkaniu na chwilę obecną nie jest dla ciebie szczególnie niebezpieczne. Nie mam powodu, by robić ci krzywdę.
Z tymi słowami sięgnął kościstą ręką i złapał chłopaka za koszulkę na piersi.
- Idźmy już spać. - ziewnął Astin i pociągnął chłopaka w dół, do poduszek i rozkopanej kołdry.