Mieszkanie Shikiego Astina

Astinowi od przyjemności zakręciło się w głowie. To był jeden z najsilniejszych orgazmów w jego życiu i z gardła Shikiego wydarł się zduszony jęk, długi i głośny.
Chłopak też doszedł i czerwonooki odzyskawszy władzę w większości rejonów ciała przycisnął wargi do jego czoła.
Leżeli tak przez chwilę, Natsuki z głową na klatce piersiowej Astina. Oboje uspokajali swoje rozgorączkowane oddechy.
- Nie ma za co. – wymamrotał czerwonooki – To było absolutnie niesamowite.
Zupełnie inne od tego, co robił za pieniądze. Shiki był z siebie nieskończenie zadowolony, że nie zrobił chłopakowi krzywdy.
- Po prostu jesteś głodny. – mruknął lekceważąco – Ważniejsze, czy tobie nic nie jest?
Z tymi słowami podniósł się, głaszcząc chłopaka po głowie, i sięgnął po papierosy i zapalniczkę.
- Muszę zapalić. – powiedział na wypadek, gdyby chłopak chciał mu przerywać – Też chcesz?

Natsu się uśmiechnął z zadowoleniem, gdy mężczyzna stwierdził, że seks z nim był niesamowity. Nie sądził, że usłyszy coś takiego podczas pierwszego razu z tak... doświadczoną osobą, jak Shiki.
- Jeśli też jesteś głodny, to mogę zaraz zrobić kolację - zaoferował, przekręcając się na brzuch i obserwując mężczyznę.
- Nic mi nie jest. Trochę mi dziwnie, ale to raczej normalne po pierwszym razie, prawda? - uśmiechnął się do niego ciepło. - A za fajki podziękuję. I tak za dużo palę ostatnimi czasy. Jeszcze trochę i zacznę palić nałogowo, a nie powinienem, jeśli rzeczywiście chcę się sportem zająć w przyszłości.
Natsu był tak rozleniwiony, że nie bardzo chciało mu się ruszać, tak więc leżał na brzuchu, czekając na Shikiego. Jakoś nie bardzo przeszkadzało mu, że jest nagi. Przeciągnął się, eksponując wszystkie mięśnie w całej okazałości i ziewnął.
Gdy Shiki wrócił, stwierdził, że czas najwyższy się ruszyć. Stanął na nogach, podpierając się ściany wyraźnie zszokowany faktem, że nogi mu drżą i ciężko mu się na nich utrzymać. Dał jednak radę samemu dostać się do łazienki i wziąć prysznic i ubrał się. Tym razem nie zakładał dżinsów, tylko luźne cienkie spodnie od piżamy. Były dużo wygodniejsze. Do kompletu ubrał dopasowany podkoszulek, w którym sypiał, zamiast zwykłej koszulki.
- Shi, pomożesz mi z kolacją? - zawołał, wchodząc do kuchni.

Shiki ziewnął – seks z Moriyamą go wykończył i fizycznie, i psychicznie – i kiwnął głową.
- Pomogę. – mruknął raczej do siebie, po drodze zahaczając o łazienkę i ogarniając się. Czuł się jednakowoż dziwnie. Jakby on i Natsuki sypiali ze sobą od zawsze.
Wszedł do kuchni i sięgnął po kolejny karton z sokiem. Otworzył go i zaczął łapczywie pić.
- Jak też chcesz, to se weź. – wykonał nieokreślony ruch ręką – Mnie się pić chce jak cholera.
Po chwili westchnął cicho i zmierzwił swoje ciemnoczerwone włosy. Nie bardzo wiedział jak ma się zachować.
Aczkolwiek przyznaję, że to było absolutnie zajebiste.
- Jakbyś miał chęć to powtórzyć, to się nie krępuj. Mi osobiście się podobało. – powiedział Astin, dopijając sok – Co na kolację?

- Grzanki z kapusta, papryka i kurczakiem? Trzeba będzie kupić jakiś ser żółty, twaróg, rodzynki, brzoskwinie i śmietanę, to zrobię naleśniki - stwierdził, podchodząc do niego od tyłu i delikatnie przytulając go w pasie, gdy ten pił sok. - Znaczy ser żółty nie do naleśników. Ale ogólnie by się przydał. Zrobię ci jakąś listę zakupów.
Uśmiechnął się leciutko.
- Chętnie powtórzę - wymruczał w jego plecy. - Tylko może nie dzisiaj.
Nastawił piekarnik, żeby się grzał i wyciągnął chleb tostowy oraz potrzebne warzywa. Warzywa kazał Shikiemu opłukać i strząsnąć z nich wodę. Na blachę wyłożył kilka kromek chleba i zabrał się krojeniem papryki, prosząc, by mężczyzna porwał kapustę na trochę mniejsze kawałki. - Zdecydowanie przydałby się żółty ser... - zamarudził. - Że też o tym wcześniej nie pomyślałem.
Improwizował. Jak zawsze, gdy miał jakieś losowe produkty spożywcze. Sos przyrządził z majonezu, koncentratu pomidorowego, odrobiny wody i curry. Przypiekł grzanki w piekarniku i wyłożył je na talerze, po czym wspólnie z Shikim, ułożyli na nich warzywa, polali sosem i zabrali się za jedzenie. Natsu unikał siedzenia, zamiast tego preferując stanie i opieranie się biodrem o stół czy ścianę.
- Tak sobie pomyślałem, że może zostałbym tu do jutra? - spytał jakimś takim proszącym głosem. - Rano bym się zebrał do szkoły.
Nie chciał stąd jeszcze iść. Wolał zostać z Shikim, chociażby dlatego, żeby z nim zostać. Bez większego, konkretnego celu.

Shiki uśmiechnął się w duchu słysząc, że chłopak chce powtórzyć ich seks.
- Zrób mi listę, to jutro pójdę po zakupy. – Astin wzruszył ramionami – I tak się nudzę.
Nudził się, ale ani myślał wrócić do pracy. Jeszcze nie teraz.
Nie dało się nie zauważyć, że Natsu unika siedzenia. To wzbudziło w czerwonookim rozbawienie, ale się nie odezwał.
Powoli przeżuwał – chciał zachować smak na jak najdłużej – i wodził wzrokiem po kuchni. Moriyama zdawał się czuć się w tym miejscu jak u siebie w domu i Bastionowi to nieskończenie pasowało.
Chcesz tu zostać?
W Shikim coś drgnęło. Nagle przypomniał sobie pokój z zieloną tapetą, pokój, w którym tej nocy spali.
- Jeśli chcesz, zostań tu jak długo ci się podoba. – powiedział cicho Astin, patrząc w talerz – Właścicielowi mieszkania jest cudownie obojętne, kto i czemu tu mieszka, byleby mu płacić. Nie używam tego pokoju, w którym dzisiaj spaliśmy. Możesz go trochę pookupować. Przynajmniej nie będę chodził głodny.
Z tymi słowami z powrotem zabrał się do jedzenia, posyłając chłopakowi zagadkowe spojrzenie.

Po zjedzeniu Natsu wygrzebał ze swojej torby jakiś notes i długopis, po czym zaczął skrobać listę. Chwilę to trwało zanim stwierdził, że mu za bardzo niewygodnie i siadł Shikiemu na kolanach. Zawsze to odrobinę bardziej miękko niż na krześle. Oparł się bokiem i zaczął notować. Zapisywał wszystko, co miał w lodówce i co mu jeszcze wpadło do głowy, że może się przydać. Mleko, jajka, ser żółty, mleko, proszek do pieczenia, cukier waniliowy, ryż, makaron, warzywa, masło... Zrobiło się tego sporo. Część rzeczy była raczej długoterminowa, jak na przykład ryz czy mąka, inna nadawała się do spożycia wyłącznie przez dość krótki czas.
- Masz na coś konkretnego ochotę? - spytał, unosząc twarz i dając mężczyźnie buziaka w policzek. Więcej nie zamierzał, nie był ciepłą kluchą.
- Możesz jak rozumiem ty nie zamierzasz pookupować go ze mną? - spytał, mając cichą nadzieję, że mężczyzna się zgodzi. Nie chciał na siłę wciskać mu się do jego własnego łóżka. I tak Shiki mu na wiele pozwalał.
- Ale masz rację, głodny to raczej przy mnie nie będziesz - roześmiał się ciepło, przesuwając dłonią po żebrach czerwonookiego. - Nad tym też popracuję. Jak trochę przytyjesz i zaczniesz ubierać trochę bardziej dopasowane ubrania, to już w ogóle nikt ci się nie oprze.
Wtulił twarz w szyję Shikiego.

Astin czuł się nieswojo mając chłopaka na kolanach, ale finalnie uznał, że go z nich nie zrzuci.
- Cokolwiek zrobisz, będzie okay. – mruknął, czując na policzku usta Natsukiego – Ty tu jesteś master of żarcie.
Zmierzwił sobie ciemnoczerwone włosy i westchnął.
- Mogę z tobą spać jeśli chcesz, ale dwie osoby mieszkające w jednym pokoju, czy tamtym czy moim, się w nim nie zmieszczą z całymi tobołami. Możesz zostawić u mnie jakieś rzeczy czy coś.
Westchnął ciężko na komentarz chłopaka o jego ciele.
- Nie chcę tyć. Chcę nie tracić na wadze. Zdziwiłbyś się jak wielu klientów ma fetysz chuderlaków. Ciało to narzędzie pracy. – wzruszył ramionami Shiki, po czym wziął Natsukiego na ręce i ruszył w kierunku pokoju – Aczkolwiek nie chce mi się teraz wracać do pracy. Jakiejkolwiek.
Przeszedł do pokoju z chłopakiem na rękach i usadził go na kanapie.
- Co chcesz robić? – spytał, wyciągając laptopa – Film? Iść na jakiś spacer? Wiem, że nienawidzisz siedzieć w miejscu.
Otworzył klapę i sprawdził maila. Większości wiadomości nawet nie otwierał. Wyjątkiem była wiadomość od lekarza. Pisał, że się martwi i czy Astin jest idiotą, że nie przyszedł na morfologię.
Shiki westchnął, odpisał, że jest w porządku i chwilowo jest na urlopie, więc zakażenie pierdolnięciem czy czymkolwiek innym raczej mało możliwe.
Z powrotem zamknął klapę i padł na oparcie, zakrywając oczy przedramieniem.

Uśmiechnął się wesoło. To brzmiało prawie, jakby miał się tu wprowadzić na stałe. Za bardzo jednak cenił sobie swoją niezależność, żeby to zrobić. I miał wrażenie, że Astin też by wolał swojego stylu życia nie podporządkowywać do niego.
- Nawet odrobinę? Jesteś skrajnie wychudzony. Obiecuję tak cię utuczyć, że w dalszym ciągu będziesz miał swoje kostki trochę na wierzchu. Zgoda? No a przede wszystkim będziesz jadł zdrowo - nerwowo złapał go za szyję, gdy mężczyzna wstał, biorąc go na ręce. Do tej pory był raczej nieprzytomny w czasie takiego noszenia.
- Na jak długi czas wystarczy ci pieniędzy, żeby nie wracać do pracy? - spytał. -[b] Nie zamierzam cię namawiać na rezygnację, ale może rzeczywiście powinieneś sobie wolne zrobić przez kilka dni? Chociaż ludzie zabijają się o twoją uwagę. W sumie to się wcale nie dziwię.
Natsu sie polozyl na brzuchu, robiac sobie z nog Shikiego poduszke. - Chętnie bym się przeszedł, ale może nie teraz... W sumie chętnie bym skończył Van Hellsinga, bo wczoraj zasnąłem.
Patrzył, jak mężczyzna wzdycha ciężko i opierając się o kanapę zakrywa oczy przedramieniem.
- Stało się coś? - spytał zaniepokojony lekko. Tym razem nie czytał maili, ani odpowiedzi, którą mężczyzna wstukał w laptop.

- Kasy mam jak lodu. – wymamrotał Shiki – Nie w tym problem. W sumie problemu nie ma. Mam jeść zdrowo? Sam musisz o to zadbać.
Westchnął jeszcze raz.
- To? A, to nic. Mój upośledzony na duszy lekarz wysłał mi piękną laurkę ze zjebami. Ja tego człowieka nie rozumiem. Jak on może traktować tak swojego ukochanego pacjenta, tę cudowną spierdolinę genetyczną, jaką jest moja skromna osoba?
Niemal w nawyk weszło mu głaskanie chłopaka po włosach. To go w jakiś dziwny sposób uspokajało.
- Hej, Natsuki. – zaczął cicho Shiki, niepewny w ogóle tego co ma powiedzieć – Wpadniesz jutro? Rano zjemy śniadanie, ty się ztlenisz do szkoły, ja pójdę na te cholerne badania. Jak będziesz miał chwilę wolną, to zahacz o mieszkanie biednego Astina.
Mówiąc to, głaskał głowę chłopaka raczej z przyzwyczajenia niż z czułości. Czuł pod skórą, że z Moriyamą się dogada. Ten młody był absolutnie w porządku, no i zachowywał się znajomo, co oszczędziło Shikiemu swego rodzaju szoku, za co był wdzięczny.
Astin robił tylko to, na co miał ochotę. Poświęcił się, nie zmuszając chłopaka do seksu, ale finalnie opłaciło mu się to stukrotnie. Przypomniał sobie słodką błogość i aż westchnął.
- No oszaleję z tobą. – powiedział, całując Natsukiego w czubek głowy – O ile już nie oszalałem…

- Więc w czym problem? - spytał chłopak, nic nie rozumiejąc. Przekręcił się na plecy, krzywiąc przy tym lekko. - Lekarz o ciebie dba, powinieneś mu być za to wdzięczny. I nie jesteś spierdoliną genetyczną - stwierdził. Zamknął oczy, mrucząc. Lubił, gdy Shiki głaskał go po włosach. Otworzył lekko jedno oko, gdy mężczyzna wypowiedział jego pełne imię.
- Do jutra rana tu zostanę. A wpadnę pojutrze po lekcjach. Może być? - odpowiedział wesoło, otwierając drugie oko i wpatrując się w twarz mężczyzny. - Ze szkoły niestety nie zrezygnuję, bo sam się nie dam rady utrzymać, a nie chcę żebrać o rolę twojego utrzymanka. Podobnie jak nie mam ochoty zarabiać sobą. Ani zaharowywać się na śmierć gdzieś na zmywaku.
Uśmiechnął się, gdy Shiki pocałował go w czubek głowy. Mężczyzna nie był wcale taki straszny do czasu, aż... No właśnie. Do czasu, aż nie zaczynał być straszny.
- Oszalałeś? Niby czemu?

Większość wieczora rozmawiali na różne mało zobowiązujące tematy, a później Natsu zaciągnął go do "swojego" łóżka. Położył się obok Shikiego, tym razem dając mu swobodę ułożenia się.
Wstał z samego rana, starając się nie obudzić mężczyzny i czmychnął do kuchni. Rozpisał mu dokładnie, jak ma odgrzać w mikrofalówce resztę zupy, żeby się nie poparzyć przy jedzeniu. Przygotował mu także śniadanie i kolację, a następnie ogarnął się i wrócił do pokoju. Pochylił się nad czerwonookim i dał mu buziaka w policzek, po czym ulotnił się, żeby zdążyć na zajęcia.

[z/t]

Shiki wstał, ogarnął się, ogarnął kartkę od Natsukiego, po czym ordynarnie zaklął i zmiął ją w celu wykonania rzutu prostego o ścianę.
- Kurwa. – zaklął jeszcze raz.
Odebrał wkurzający telefon od lekarza i ubrał się. Zjadł trochę odgrzanego jedzenia Natsu i ruszył na badania.



Po powrocie zaklął kolejny raz. Miał mętlik w głowie.
Moriyama…
- Oszaleję z nim. – wymamrotał, po czym kopnął z całej siły ścianę. Było to głupie i Astin o tym wiedział.
Dlaczego…
- Muszę coś przelecieć, bo oszalaję. – wymamrotał do siebie, zapalił i zaczął w myślach wyszukiwać potencjalnego kochanka.
Odpada, odpada, odpada….
Nagle go olśniło. Zgasił papierosa, cisnął go w kąt i wyszedł z mieszkania, kopiąc po drodze wszystko co się dało.



zt

Natsu wszedl jak do siebie, nie przejmując się pukaniem. Od razu zlokalizował Shikiego i podszedł do niego, zostawiając plecak gdzieś w kącie.
- Hej Shi. Na co masz ochotę? - spytał, dając mu buziaka w policzek, ot tak. Chwycił go za rękę i wyciągnął do kuchni. - Pamiętaj, że miałeś mi pomagać.
Dowiadując się, że Shiki nie ma pojęcia, co by zjadł, Natsu wyciągnął z lodówki dwa produkty, które rzuciły mu się w oczy, a później dopasował do nich resztę. Shikiemu dawał taką pracę, która nie mogła mu zagrozić.
Gdy obiad był już gotowy, siedli przy stole i zabrali się za jedzenie. Natsu jadł niespiesznie, obserwując mężczyznę. Sprawiało mu radość, że czerwonookiemu smakowały jego potrawy. Zapatrzył się na niego uśmiechając.
- W sumie moją zapłatą za gotowanie ci jest to, że nie muszę wydawać tyle na jedzenie, bo jem u ciebie. Poza tym ja robiłem obiad, to ty zmywasz - stwierdził wesoło, rozkoszując się smakiem. Gdy zjadł, zrobił im kawę i postawił z dala od rąk Shikiego. - Tooo... Co robiłeś, jak mnie nie było? Odpoczywałeś czy jednak pracowałeś?
Wyglądało na to, że chłopak rzeczywiście jest tym zainteresowany, jak Shiki spędzał ostatnie dwa dni.

Shiki ledwo wlazł do domu. Opadł na kanapę jak dziurawy balonik, zakrywając oczy przedramieniem.
I wtedy jak burza z buta wjechał mu do mieszkania…
- Moriyama Natsuki. – rzucił sucho – Witam w moich skromnych progach.
Astin nie do końca otrząsnął się po seksie z Ayase, ale fakt faktem, był bardziej rozluźniony i jakoś ta wściekłość z niego wyparowała. Nie zmieniało to faktu, że w towarzystwie chłopaka czuł się dziwnie.
Dał się pociągnąć do kuchni, posłusznie wykonując każde polecenie, potem zabrali się za jedzenie i Shiki prawie jęknął z zachwytu.
Jedzenie było pyszne.
- Chyba się przyzwyczaję do takiego żarcia. – mruknął, patrząc na swój pusty talerz. Spojrzał na chłopaka, który dosłownie wyglądał jak szczęśliwy, merdający ogonkiem szczeniaczek.
- Skąd ty, do cholery, masz tyle energii? – spytał, opadając na oparcie kanapy – Przerażasz mnie.
Niemal nie zakrztusił się śliną, słysząc pytanie chłopaka.
Co robiłem?
Westchnął i przeczesał sobie włosy palcami.
- Mam być szczery? Polazłem na te cholerne badania, zrobiłem te cholerne zakupy, potem poszedłem obić kilka mord, potem spędziłem kilka godzin w piwnicy bdsm, a przed chwilą wróciłem z mieszkania twojego biologa, którego przerżnąłem.
Upił łyk kawy i zapalił.
Nie pal w domu.
- Jakieś pytania?

- Energii? Nie wiem. Jakoś tak - wzruszył ramionami, nie bardzo wiedzieć, co odpowiedzieć. - Może dlatego, że się zdrowo odżywiam? I jem normalne porcje, a nie jakieś głodowe? - zasugerował. Zaśmiał się, widząc, jak mężczyzna wpatruje się w pusty talerz. Aż żałował, że nie zrobił więcej. - Możesz się przyzwyczajać, przez najbliższy czas będę ci gotował.
Zbladł lekko słysząc o dniu Shikiego. Nie powinien był o to pytać. Zdawał sobie sprawę czym mężczyzna się zajmuje i nie powinno go to dziwić, ale...
Sięgnął po papierosa i wyjął go z dłoni czerwonookiego, po czym głęboko się zaciągnął i resztę papierosa oddał właścicielowi.
- Nie lubię mojego biologa - poinformował go krótko tonem ucinającym ten temat. Dziwnie się czuł słysząc, że Shiki najpierw kochał się z nim, a po dwóch dniach z jego biologiem. Tym samym, który wszedł między niego i Reya. - Shi, kręci cię bdsm? Co najbardziej?
Zmienił temat na chociaż troszeczkę bardziej neutralny. Seks zdaniem chłopaka wcale nie był tematem tabu, jego biolog za to - jak najbardziej.
Sięgnął po swoją kawę i upił łyk, rozkoszując się ciepłem, rozchodzącym się po jego brzuchu. Nie zabrał kubka Shikiemu, bo kawa nadawała się już do picia.
- I co twój upierdliwy lekarz powiedział?

Shiki ponownie ujął w dłoń papierosa, którego podkradł mu chłopak. Zauważył, że ten spiął się na słowa o Amaranthu.
- Musiałem się odstresować. – powiedział cicho – Cholernie musiałem. Inaczej chyba bym zwariował.
Bo przez ciebie tracę zdrowy rozsądek, głupi chłopaku.
- Uroczo zmieniasz temat. – rzekł z cynicznym uśmieszkiem Astin – Tak, kręci mnie. Lubię dominować i być zdominowanym, a nie zawsze zwykły seks mi to zapewnia. Wiesz, zasłonięte oczy, związane ręce, drżenie podnieconych ciał… Unikam bólu, bo to bezcelowe. Wolę dominację psychiczną.
Znów się zaciągnął.
- Nie bój żaby, tobie żadnej z tych rzeczy nie zrobię. – powiedział już normalnym, wypranym z emocji głosem.
Upił łyk pysznej kawy. Jak robił ją Natsuki, smakowała jakoś lepiej.
- Ten upośledzony kretyn? Że na razie wszystko ze mną w porządku, oczywiście fizycznie, bo psychicznie znów chciał zapisywać mnie na jakieś terapie. Nienawidzę psychologów. No, i jeszcze mówił, żebym dalej się badał i tak dalej.
Astin zgasił papierosa.
- W sumie jeśli chcesz, możesz mi opowiedzieć co porabiała moja kuchareczka, kiedy mi nie gotowała. – powiedział beznamiętnie.

Prychnął na słowa, że uroczo zmienia temat i powiedział - Po prostu ten nauczyciel mi za wiele razy podpadł. Jak rozumiem do niego poszedłeś "ot tak sobie", a nie w ramach pracy?
Natsu się chwilę zastanowił, upijając łyk kaw. Odłożył kubek i wstał po to, by za chwilę usiąść wygodnie na kolanach Shikiego i oprzeć się o niego bokiem. Nie miał bladego pojęcia, dlaczego to robi, ale było mu tak dobrze.
- Wolisz dominować czy być zdominowanym? Czy to tylko od twojego nastroju zależy? - spytał swobodnie. - Taki seks musi być... Dość interesujący. Często taki uprawiasz?.
Natsu w sumie był ciekaw, jak to by było, gdyby... Wróć! Koniec takich rozmyślań!
Chłopak zdawał sobie sprawę, że jak zacznie dłużej o tym myśleć, to jego ciało zacznie reagować na te myśli.
Spojrzał na Shikiego, gdy ten upił łyk kawy. Wyglądał na zadowolonego. Przynajmniej tak się Natsu zdawało, bo twarz mężczyzny była niemal idealnie wyprana z emocji, podobnie jak jego głos.
- Shi, twoj lekarz po prostu o ciebie dba. Ja wiem, że nie lubisz przesadnego dbania i troski, ale powinieneś czasem... Ehh - przytulił się do niego, zauważając czerwone szramy pod koszulą. Podniósł się, zabierając kubek z rąk mężczyzny i odkładając go na stół, po czym zaczął rozpinać jego koszulę.
- Nie nazywaj mnie kuchareczką - burknął urażony. Co ciekawsze, nie odniósł się do zwrotu "moja kuchareczka", tylko do samego słowa "kuchareczka", chociaż sam nawet tego nie zauważył. - Wczoraj miałem szkołę, trening, który był skrócony, więc po zajęciach poszedłem trochę jeszcze poćwiczyć. A później napatoczył się na mnie maniak fotografii z mojego akademika i mi robił zdjęcia - wyszczerzył się wesoło - Jak chcesz to ci mogę jakieś podrzucić.
Ściągnął koszulę z pleców mężczyzny i wciągnął powietrze. Shiki miał krwawe ślady, które były dość świeże. - Może ci to opatrzę? Czy wolisz chodzić bez opatrunku? - spytał. Niektóre rany lepiej goją się na świeżym powietrzu, niż kiszone pod opatrunkiem. Chociaż w przypadku tego mężczyzny problemem było, że nie pamiętał o ranach i mógł się oprzeć o coś plecami, robiąc większe rany.

Shiki oparł głowę o ramię chłopaka.
- Tak, Ayacchan nie jest częścią mojej pracy. – powiedział sucho – Podpadł ci? Skoro tak…
Wplótł dłonie we włosy chłopaka i dalej siedział o niego oparty.
- Dość często. – zaczął cicho – Za taki jest najwięcej pieniędzy. Poza tym, ja też go lubię. Wszystko zależy od mojego nastroju, chociaż czasem potrzeba zarobienia jest większa. Jestem świetnym aktorem. I fakt, jest interesujący. Wtedy wszystko jest nagie i jasne, nie ma kłamstewek. Tylko żądza.
Westchnął, kiedy chłopak zaczął ordynarnie go rozbierać.
- Nie mam wyjścia, muszę się pilnować. Pewnie gdybym nie był upośledzony, lekarza widywałbym tylko na testach na HIV.
Spojrzał na zdjętego troską chłopaka, który rozpinał mu guziki koszuli.
- Nacchan, nic mi nie jest. – mruknął - I myślę, że ciebie się naoglądałem, i nie potrzebuję zdjęć. Mam dobrą pamięć, a ciebie…hmm…trudno zapomnieć.
Przewrócił oczami, kiedy chłopak się zapowietrzył. Położył mu rękę na głowie w złośliwym geście troski i zachichotał.
- Do wesela się zagoi, zwłaszcza, że nie planuję ślubu. Zobaczysz, nawet blizna nie zostanie. Po prostu… Niektórzy lubią drapać. I być drapani. Jak kiedyś będziesz się pie…kochał się z kimś poza mną, to też ci będą tak robić. Taka tendencja.
Nagle przysunął chłopaka do siebie i pocałował go w czoło.
- Przeżyję. Są na tym świecie ludzie, którzy z czystej złośliwości nie pozwolą mi umrzeć. Nic mi nie będzie. – powiedział z naciskiem – Możesz to przemyć jak chcesz, ale uwierz, że nie takie rany już miałem.
I wskazał na jeden ze śladów po kuli na torsie.
Shiki westchnął i znów oparł głowę na ramieniu chłopaka.

Natsu zamarł na chwilę, gdy mężczyzna wspomniał o HIV. Kochali się bez gumki. Jak prawdopodobnie z wszystkimi innymi klientami, a przynajmniej większością. Jak ja mogłem być tak głupi...? - Shi... Jak często się badasz? - spytał niepewnie.
Jestem skończonym kretynem...
- Mnie trudno zapomnieć? - uśmiechnął się słabo. - Zawsze wydawało mi się, że jestem raczej przeciętny. Szczególnie z wyglądu. Niczym się nie wyróżniam.
Zachciało mu się śmiać, gdy mężczyzna szybko zmienił słowa "pieprzyć" na "kochać się".
- Jak kiedyś będę... - powtórzył. Nie zapowiadało się na to w najbliższym czasie. - Tendencja... Ty też masz takie zachowania tendencyjne? Hm?
Na jego twarzy wykwitł uśmiech, gdy Shiki złożył pocałunek na jego czole. Pokręcił z rozbawieniem głową. - Małe dzieci się całuje w czoło. - zauważył.
Czerwone kosmyki załaskotały go w szyję, gdy mężczyzna oparł głowę o jego ramię. Natsuki nieświadomie wplótł dłoń w jego włosy i zaczął masować skórę głowy. Nie chciał, by Shikiemu stała się krzywda przez pracę, którą wykonuje.
Znów się za bardzo przywiązałem..., pomyślał gorzko, nie przestając przesuwać dłonią między kosmykami.
- Przemyłeś to chociaż? Bo teraz, kiedy rany już zaskrzepły to nie wiem czy jest jakikolwiek sens przemywać to jeszcze raz.

Kiedy Astin usłyszał pytanie, zmierzył Natsukiego wzrokiem zdolnym ściąć śmietanę na masło.
- Moriyama Natsuki, ja jestem upośledzony cieleśnie, nie umysłowo. Nigdy nie uprawiam seksu za pieniądze bez zabezpieczenia. Badania są na wszelki wypadek. Robię je co trzy miesiące. Jestem czysty jak łza. Jeśli ty mnie czymś nie zaraziłeś, to oboje jesteśmy cali i zdrowi. No, poza tobą, bo chyba ci się te moje fajki na mózg rzucają. Więcej ci ich nie dam.
Wziął oddech.
- Co do zapamiętywania ciebie… No cóż, powiedzmy, że jesteś wyjątkowym powiewem świeżości w moim życiu. No, i jesteś ładny. Bardzo ładny, można by rzec.
Objął chłopaka w pasie i mocniej się wtulił w jego ramię.
- Tak, ja też. – przyznał ze śmiechem – Ale tobie krzywdy nie zrobię. Obiecuję.
Kiedy usłyszał chichot chłopaka, zmarszczył brwi.
- Masz rację. – powiedział po chwili i uniósł głowę. Powolnym ruchem zbliżył się do twarzy chłopaka i pocałował go namiętnie.
Pocałunek był długi, lubieżny, ale jednocześnie delikatny.
Mała nauczka dla ciebie, Nacchan.
- Chłopców w twoim wieku całuje się w usta, prawda? – rzekł, oblizując się i wracając do opierania się o ramię Moriyamy. Ciekawiła go reakcja chłopaka na ten nagły pocałunek.
- Nie przemywałem. – rzucił lekceważąco – Zostawmy już to. Osobiście napiłbym się jeszcze kawy. Co ty na to?

Chłopak odetchnął z ulgą. Zdecydowanie go to uspokoiło i sprawiło, że się rozluźnił.
- Hej, przecież nie palę dużo! - zacietrzewił się, jak małe dziecko. Natsu miał w sobie coś z dziecka, nawet całkiem sporo, choć potrafił być też poważny. Jedyne o czym nie lubił rozmawiać poważnie, to przyszłość. Nienawidził tego tematu. - Nie możesz mi zabrać fajek... To nie fer...
Uśmiechnął się, chowając twarz we włosach mężczyzny. Podobał mu się komplement powiedziany przez Shikiego. Niemal parsknął śmiechem, gdy czerwonooki obiecał, że nie zrobi mu krzywdy.
- Spokojnie, nie jestem z porcelany. O ile nie rozryjesz mi połowy pleców, to nic mi się przecież nie stanie - poinformował go. To nie tak, że nie zdawał sobie sprawy, że ludzie drapią. Dziewczyny, z którymi spał również zostawiały ślady na jego plecach, nigdy jednak nie robiły tego tak mocno. Nie miał później krwawych szram, które musiał jakoś specjalnie goić. Ot, zaczerwienione i ewentualnie gdzieniegdzie lekko rozcięta skóra. - Ważne, żebym mógł siedzieć i nie musiał się martwić, że jestem dziurawy w środku i mam krwotok wewnętrzny, okej?
Pocałunek, którym poczęstował go mężczyzna był długi i namiętny, a Natsu z przyjemnością się mu poddał. Jego ręce objęły szyję czerwonowłosego, a całym ciałem przylgnął do siebie jak najbardziej tylko był w stanie. Krew zaczęła szybciej krążyć w żyłach chłopaka. Nie lubił bólu, ale kręciła go dominacja i władczość w stosunku do siebie - oczywiście w granicach zdrowego rozsądku i tylko tą, która odnosiła się do łóżka. Był zbyt "wolnym" człowiekiem, by pozwolić decydować za siebie w życiu codziennym.
Po pocałunku jego oddech był znacznie szybszy. - Zdecydowanie w usta... - zdołał z siebie wydusić.
Nie powiedział nic odnośnie ran. Nie chciał też się odsuwać od mężczyzny, tak więc sięgnął po swój kubek z niedopitą kawą i wcisnął go w jedną z dłoni Shikiego, drugiej pozwalając dalej go obejmować.

Shiki niemal jęknął, kiedy Natsuki przylgnął do niego i odwzajemnił pocałunek.
- Żadnych krwotoków nie przewiduję. O plecy bym się trochę bał. – wymamrotał – A z porcelany jesteś. Przynajmniej dla mnie.
Przyjął kubek ze zmarszczonymi w geście ciekawości brwiami.
Czyżby on nie chciał schodzić?
Mężczyzna uśmiechnął się pod nosem. Zdążył polubić tego uczniaka. No i żywił absolutne uzależnienie od jedzenia, które ten przygotowywał.
Upił łyk kawy. Rozkoszował się jej smakiem, po czym wziął jeszcze jeden i pocałował chłopaka drugi raz, wmuszając w niego napój.
- Możemy podzielić się tą kawą. – powiedział Astin z uśmieszkiem, po czym przejechał palcami po mokrych i zaróżowionych wargach Natsukiego – Masz ładne usta.
Znów się zaczyna…
Przylgnął ustami do tych kuszących warg chłopaka, delikatnie, niemal czule wsunął pomiędzy nie język. Natsuki smakował jak kawa.
- Uwielbiam ten smak. – powiedział Shiki, mocniej obejmując chłopaka – Po prostu uwielbiam.
Astin czuł, że krew w jego żyłach znów zaczyna szybciej krążyć. Moriyama dziwnie na niego działał, wzbudzał w nim bliżej nieznane emocje. Shiki nie wiedział, o co chodzi. Nie przeszkadzało mu to jednak, tak długo, jak mógł całować te delikatne usta, obejmować to ciało i – żal się przyznać – jeść jego jedzenie.
Poczuł, że zaschło mu w gardle. Znów napił się kawy.
- Ile dzisiaj masz wolnego czasu? Wpadłeś tylko nakarmić wujka Astina i musisz się zmywać, bo szkoła i tak dalej, czy jednak nie?
Astin zmarszczył brwi. Jego serce podejrzanie przyśpieszyło.
- Cholera. – syknął, opierając czoło o ramię Natsukiego – Co ty ze mną robisz…
Znów to samo. Powinienem go wyrzucić.
Powinienem kazać mu nigdy nie wracać.
Wynoś się
Wynoś się
wynoś się wynoś się wynoś się

Obserwował ruch grdyki, gdy mężczyzna połykał jego kawę. W pewnym momencie Natsu z zaskoczeniem zarejestrował, że czarny płyn zostaje wmuszony w niego pocałunkiem. Przełknął podany mu napój i językiem zlizał resztki kawy z brody mężczyzny.
Odstawił ponownie jego kawę i chwytając dłońmi jego twarz i pocałował go. Czule i delikatnie. Po chwili się oderwał od jego ust.
- Muszę być w akademiku przed ciszą nocną. Do tego czasu mogę z tobą zostać. No... Chyba, że mnie nie chcesz... - wymruczał w jego usta, po czym delikatnie je musnął swoimi. - "Wujek Astin" brzmi trochę jakbyś był alfonsem.
Przesunął dłonie z jego policzków i ponownie objął jego szyję ramionami. - W sensie, że co robię? Przecież nic nie robię - powiedział, przekrzywiając głowę. - Chyba, że mam to uznać za jakieś wyznanie miłości czy przyjaźni albo coś w ten deseń.
Ponownie wsunął dłoń we włosy mężczyzny i zaczął ją przeczesywać, nieświadomie palcami muskając czasem jego szyję.

-Alfonsem? – Astin przesunął palcami po policzku chłopaka – Alfonsi to straszne skurwysyny w większości. Jednego znałem, co o dziewczyny dbał, był miły i w ogóle.
O boże.
Chłopak objął go ramionami, i chyba nie zdawał sobie sprawy, że te jego gesty działają na czerwonookiego. Ta bliskość, wargi Natsukiego na ustach Shikiego…
- Wyznanie miłości, przyjaźni? – mężczyzna niemal prychnął – Nacchan…
Pocałował go w usta i wplótł palce w ciemne włosy chłopaka.
- Uznawaj to za co chcesz. – szepnął mu do ucha – Ale nie zagalopowywałbym się tak. Nawet jeśli zakochasz się we mnie bez pamięci, wierz mi, że byłbym kiepskim materiałem na cokolwiek poza sferą łóżkową.
Umilkł, bo poczuł delikatne palce chłopaka na swojej szyi. Westchnął i poddał się tej czułej pieszczocie.
- To właśnie robisz. – powiedział cicho – Doprowadzasz mnie do obłędu, bo wiem, że nie mogę sobie pofolgować i cię ordynarnie i prostacko zerżnąć. Wkurzam się na siebie, że nie potrafię tego zrobić. Coś mnie przed tym powstrzymuje.
Odstawił kubek, popchnął chłopaka i ułożył go na kanapie. Umościł się między jego nogami i zawisł nad Natsukim, delikatnie go całując.
- Chcę się z tobą kochać. – powiedział Astin bez ogródek – Tu i teraz. Żel mam w szafce. Dla ciebie zrobię wyjątek, i jeśli powiesz nie, to po prostu z ciebie zejdę i zapalę papierosa. Pewnie po tym znów będę sfrustrowany i zrobię komuś krzywdę, ale chcę tego. Więc?
Spojrzał na chłopaka z wyczekiwaniem.
Co ja do kurwy nędzy robię?
YOLO, Astin. YOLO.

Chłopak zamruczał, czując smukłe palce, wsuwające się w jego włosy i przymknął oczy.
- Ja jestem kiepskim materiałem na cokolwiek poza kucharzem - powiedział rozbawiony. - Choć i tym nie dam rady podbić świata.
Nie oponował, gdy mężczyzna pchnął go na kanapę, a gdy nad nim zawisł, Natsu ponownie objął go ramionami, tonąc w oczach koloru krwi. - Shi... - powiedział cicho, niemal wymruczał.
- Naprawdę wolałbyś mnie prostacko przerżnąć? Tak jak wszystkich innych? Nie sądzisz, że w tym obłędzie też jest coś... Przyjemnego?
Pocałował go namiętnie, a po chwili wypowiedział do jego ucha kuszącym głosem - Nie pozwolę ci teraz odejść.
Przesunął językiem po brzegu ucha, a następnie przyssał się do szyi mężczyzny, powodując, że na jego ciele wykwitł czerwony ślad.

- Przez ciebie zwariuję, głupi chłopaku…
Astin pocałował go namiętnie, czując, że twardnieje.
- Ten obłęd jest tak przyjemny… - wyszeptał w ucho Natsukiego - …że nie chcę wracać do normalności.
Bezceremonialnie wsunął chudą dłoń pod bluzkę chłopaka, gładząc jego wysportowane, kuszące i podniecające ciało.
- Nie chcę rżnąć cię jak wszystkich innych. Nie potrafię.
Jestem słaby.
Boję się, że to mnie zmieni.
Boję się, że nie będę w stanie pozwolić ci odejść.
Zdjął koszulkę Moriyamy i rzucił ją w kąt. Znów przylgnął do niego wargami, jego dłonie zaczęły błądzić po ciele Natsukiego, z rozmysłem omijając szyję. Shiki pamiętał, że chłopak nienawidzi pieszczot w tamtym rejonie. Odwzajemnił malinkę na torsie chłopaka, mniej więcej na mostku. Czerwonosiny ślad. Ślad Shikiego.
- Natsuki… - wymamrotał czerwonooki i pocałował uczniaka – Natsuki…
W głowie Astina działo się coś dziwnego. Coś mu buzowało. Czuł, że jego erekcja robi się coraz twardsza. Pod materiałem spodni Moriyamy działo się to samo.
- Natsuki, jakie masz poglądy na miłość oralną? – spytał całkiem poważnie host.